Isabel heeft geen fijne jeugd gehad. Zowel haar vader als haar moeder was niet de droomouder die elk kind eigenlijk verdient, en op latere leeftijd loopt het contact tussen Isabel en haar ouders dan ook stroef. Ze probeert haar verleden zoveel mogelijk te ontwijken. Wel is ze dol op haar halfzusje Britt van negen, die bij haar moeder woont. Maar ook die lijdt onder het slechte ouderschap van hun moeder. Dan staat ineens Isabels vader op de stoep. Ze staat toe dat hij bij haar mag logeren, in de hoop zo meer over de oorzaak van haar slechte jeugd te weten te komen. Deze roman heeft een ietwat eenvoudige schrijfstijl en ook missen veel personages de sympathiefactor, waardoor mee- en inleven met hen lastig wordt. Wel kan het onderwerp wellicht herkenbaar zijn voor sommige lezers. De auteur schrijft al zo’n dertig jaar familieromans; dit is haar 47e boek.